misschien sta ik
op een dag
zomaar
voor je deur
met een
grote bos bloemen
als je me
dan niet
binnenlaat
breekt mijn
gebroken hart
in nog meer
onherstelbare
stukjes
misschien sta ik
op een dag
zomaar
voor je deur
met een
grote bos bloemen
als je me
dan niet
binnenlaat
breekt mijn
gebroken hart
in nog meer
onherstelbare
stukjes
weer vult herfstochtend
het oude eenzame hart
met stil verlangen
vanavond
herlees ik
de woorden
die voor altijd
de jouwe
en de mijne
zijn
wat baten
droge dagen
als ’t regent
in het hart
wat baten
warme dagen
als koude
de ziel
inkruipt
als zomer
wintert
zon
verkilt
als alles
heimwee
wordt
………………………………………………….
Het gedicht geredigeerd door
Berdéhand Brand, waarvoor dank!
Zomer
wat baten droge dagen
als ’t regent in het hart
wat baten warme dagen
als koude de ziel inkruipt –
als zomer wintert, zon verkilt
als álles
heimwee
wordt
zou iemand
het merken
als ik vanavond
die ene ster
uit de hemel
zou plukken
en haar diep
dieper
dieperdandiep
in mij zou
verbergen ?
laat me maar
in donkeravond
laat tranen maar
de woorden wissen
op pasbeschreven blad
laat maar
laat me maar
maar laat me
laat me
in duisternacht
dat ene kleine
lichtje
jij
zou
graag
wel
niet
misschien
ooit
wel
niet
toch