nacht valt
op zomerzilte
huid verkoelt
verzacht
de wonden
van de dag
Schaduw
de avondzon
werpt schaduw
op dichtgetrokken
gordijnen en op
de roerselen van
mijn ziel
Harry
door de prachtige
Lofoten voeren we in
midzomernachtzon
bibberden in een bootje
op de stille oceaan
reisden door de Andes
boven op de trein
stonden oog in oog
met Lonely Georges
en de schitterende
varanen op de Galapagos
genoten de pracht
van Zuid-Afrika
en boven op de
Chimborazo waren we
de hemel dichtbij
…
nu reis je alleen
die hemel tegemoet
het ga je goed
mijn vriend
groet hen die
daar met open
armen op je
wachten
Avond
dag wil niet
wijken voor
de avond
want woorden
wachten weer
op nieuwe dag
Verlangen
mag ik
mijn hoofd
op je schouder
wil jij dan
je arm
om mij heen ?
Vandaag
vandaag
was dag
zo vrolijk
dag zo blij
dat ik
driemaal in
de rondte
een danspasje
waagde voor mij
Zon
ik heb vandaag een
zonnestraal gevangen
verborgen op een
veilige plaats
om ze weer
tevoorschijn te
toveren als
’t koud wordt
om het hart
