wie heeft
daarboven
zoveel verdriet
dat hij tranen met
tuiten blijft huilen
de aarde
onder water zet
zoveel hemelnat
vergiet
of is het een
collectief wenen
om wat men
van daar hoog
van onze wereld ziet
(eigen foto)
Marleen Ooms
van wat voor altijd was
Marleen Ooms 
het zou misschien wel eens dat laatste kunnen zijn –
…ik vrees het ook…
Dank voor je bezoekje, Merel!
♥
it’s the hope of hopes
it’s the love of loves….
Dank voor dit moois! ♥
🙂
Je schrijft geweldig Marleen !
Veel dank, Hans!
Blij je hier te zien!
Bij jullie was er meer ‘verdriet’ dan hier,
maar ik denk ook dat het het laatste is.
Prachtig verwoord! ♥
Ja, met bakken viel het er uit!!
Dank, Marjolein!
Wachten op de nieuwe zondvloed
misschien is tienduizend jaar felle regen
een huilbui van de oude God
om wat hij van de mens spot
verdriet dat straks oceanen doet bewegen
Knap gedicht, Marleen!
Lenjef
Heel veel dank voor je mooie woorden, Lenjef!!